De stoep van de melkboer

Toen ik voor de raampoëzie een recente uitgave van Snikken en Grimlachjes kocht bij Van Leeuwen, las de verkoopster mij Immortelle XLIX (nr. 39) voor. Er ontstond wat verwarring over het geslacht van de melkboer, ten minste bij mij. De melkboer zegt immers iets tegen 'haar meid'. Pas vandaag realiseerde ik me dat 'haar' niet slaat op de melkboer, maar op de aanbedene. Betekent ook dat Paaltjens niet zat te huilen op de stoep van de melkboer, wat ik ook al raar vond. Helder.