"Wat heeft een boek voor nut als het je niet een betere versie van de werkelijkheid voorspiegelt?"

Verschillende antwoorden zijn er op deze vraag, en daarom vind ik hem mooi.

Uit: De gevleugelde van Arthur Japin

Nog even wat meer:

"Wat heeft een boek voor nut als het je niet een betere versie van de werkelijkheid voorspiegelt? De waarheid kende hij al. Die was hem te alledaags, te weinig ongerijmd en zo voorspelbaar dat het hem onmogelijk kon boeien. Waarom zou hij moeten lezen over iets dat hij zich toch al goed kan voorstellen? Wat hij met eigen ogen overal kon waarnemen hoefde hij toch niet ook nog eens verwoord te zien?"

Ik ben wel benieuwd naar een gesprek over dit onderwerp tussen Japin en Westerman. Westerman, die ik ooit met glinsterende ogen hoorde zeggen: "De waarheid is zo fantastisch, er is zoveel om mee te werken, er is zoveel.” Eigenlijk zou het moeten gaan tussen Westerman en degene die de vraag stelde, Alberto Santos-Dumont, maar die kan geen gesprekken voeren buiten het boek. Of wel? Is een polemiek tussen beiden mogelijk? Zou Westerman dat doen, met een fictief personage?