Liefde volgens Hans uit Fischers Sprookje

... het moet een meisje zijn met
Prachtige kleren en goudblonde lokken
Met ogen als mieren die niet kunnen jokken
Een mond als van honing en dan weer scherp als een mes
En hopelijk is haar vader koning en zij dan prinses

Liefde volgens de geleerde uit Fischers Sprookje

Liefde is minnen
En samenzijn
Iets nieuws beginnen, mijn is dijn
Warm van binnen
Verlegenheid, samen in zee, geen ach, geen wee
Maar hola nee, genegenheid

Mei - niet van mij - natuurlijk

Het is het zacht aanwuiven
Van blauwgeveerde duiven,
Langs zonnestralen komend uit de lucht -
Het het dicht toedeinen
Van blauwe baldakijnen,
Gezwollen van een vuurge' zuiderzucht.

Mei - niet van mij - natuurlijk

Schemering,
Mijmering,
wie noemt den naam van wat mij ving?
tinteling,
Rinkeling,
Hoorde ik toen de poort openging.