Frankrijk - België

Het WK 2018 maar dan in boeken.

Frankrijk: La Zizanie

Voor Frankrijk speelt hetzelfde boek als in de kwartfinales. La Zizanie van Astérix en Obélix. Why change a winning team?
Een verhaal over teamgeest en onoverwinnelijke Galliërs. Daarmee kunnen de Fransen Fier de strijd in.

België: 'De Leeuw van Vlaanderen' 

Een goed verhaal hoeft niet waar te zijn. De roman klopt historisch gezien misschien niet helemaal, maar de Belgen maken korte metten met de Fransen, en daar gaat het om. De Gulden Sporenslag, wat een naam jongens, is een feit en is, hoe verrassend dat ook was, gewonnen door de Belgen. Als het dan ook nog eens het boek is dat dat het Belgische Volk leerde lezen, dan heb je mij te pakken.

Conclusie

België wint.

Rusland - Kroatië

Het WK 2018 maar dan in boeken.

Rusland: Michael Strogoff (de koerier van de tsaar)

'Michael Strogoff' van Jules Verne is het verhaal van over een man die eigenlijk niet meer kan winnen. Zijn tegenstander vernedert hem en ondanks zijn slimme optreden en harde terugvechten wordt vrijwel alles hem ontnomen. Maar hij komt terug, beter dan verwacht. Uiteindelijk overwint hij.
Dat lijkt mij het verhaal van het Russische voetbalteam. Niemand gaf een stuiver voor ze, en moet je nu eens zien.

Kroatië: ???

Voor Kroatië vind ik het lastig om een geschikt boek te vinden. 'De Fanclub' van Goran Tribuson wil ik zeker een keer lezen, maar vier vijftigers die dronken worden (onder andere) kan ik niet zo makkelijk omschrijven naar een winnend voetbalteam.
De titel 'De Kroatische god Mars' is veelbelovend maar het blijkt een -weliswaar indrukwekkend- anti-oorlogswerk te zijn. Dat is natuurlijk niet iets waarmee je de oorlog (en voetbal is oorlog) wint.
Nog een veelbelovende titel is 'Voetbal, engelen, oorlog'. Een bundel die een mooie introductie vormt voor de hedendaagse Kroatische literatuur'. Vast een goed plan om die eens te lezen, maar voor nu is het te weinig om het Kroatische team mee op pad te sturen. Ik weet niet of er een verhaal in staat met winnaarselementen.

Iemand suggesties?

Zweden - Engeland in boeken

Het WK 2018 maar dan in boeken.

Zweden: Pippi Langkous

Als je een paard kan tillen, er altijd vol voor gaat, en ook nog eens slim bent, dan ben je moeilijk te verslaan. In 2010 en 2014 waren de Zweden niet gekwalificeerd voor het WK, en ook hier biedt Pippi uitkomst: "Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan."
Als ik Pippi Langkous las, kreeg ik altijd het gevoel de hele wereld aan te kunnen. En dat is handig op een wereldkampioenschap.

Engeland: Koning Arthur

Ik dacht even aan Shakespeare, maar ik vrees dat dat te ingewikkeld zou worden. Te veel verhaallijnen, te veel verschillende kampen en bedrog. Ik denk niet dat dat in een voetbalteam tot zijn recht kan komen.
Koning Arthur bezit magische krachten, en is een echte teamspeler, getuige zijn ronde tafel. Dat levert een zeer sterke combinatie op. Hij wint dan ook vele veldslagen. Samen met zijn ridders zet hij een superteam op het veld.

Conclusie

Ik denk dat Pippi het wint van Koning Arthur. Pippi is ontwapenend en voor ridders wordt strijden lastig zonder wapens. Pippi moet wel alles uit de kast halen en flink out-of-the-box spelen want het is niet makkelijk om Koning Arthur en zijn ridders te verslaan, maar ik denk dat het gaat gebeuren.

Brazilië - België in boeken

Het WK 2018 maar dan in boeken.

De tweede kwartfinale gaat tussen Brazilië en België. Het eerste wat in mij opkomt is 'Het verdriet van België', maar dat is, hoewel een bejubeld boek, geen WK-materiaal. Lekker snuffelen dus. Ik begin bij Brazilië.

Brazilië: Diepe wildernis. De wegen

Dit boek heb ik, net als veel boeken uit de WK-serie, niet gelezen. Ik heb het gekozen omdat het als 'episch' wordt bestempeld. Helden heb je nodig om wedstrijden te kunnen winnen. Én er wordt een pact met de duivel gesloten. Dat is pikant in een wedstrijd tegen de Rode Duivels. Maar het geeft je wel goede winstkansen, zo'n pact met de duivel. Als de duivel tenminste bestaat, en als jij je aan jouw belofte in het pact houdt.
Daarnaast is de taal van het boek (en de veelgeprezen vertaling) innovatief. Innovatie is een mooi middel om te winnen.

België: Tijl Uilenspiegel

'De Leeuw van Vlaanderen' is meer geschikt voor een wedstrijd tussen de Rode Duivels en Les Bleus dus die laat ik (nog) even zitten.
'De komst van Joachim Stiller' dan? Dit boek wordt door Steinz beschreven als "magisch-realistische roman over een Jezusfiguur die zijn opwachting in Antwerpen maakt." Dat kan interessant worden: een Jezusfiguur (voor de Rode Duivels) tegen een pact met de duivel. Maar ik kan niet echt winnaars-elementen in de beschrijvingen van het boek vinden. Sterker nog: het eindigt met een gelukkige liefde en hoewel dat natuurlijk erg fijn is, vind ik het riskant. Het is niet uit te sluiten dat de uitdrukking over geluk in het spel omkeerbaar is. Dat risico moesten we maar niet nemen.

Dan kom ik toch uit bij Tijl Uilenspiegel. Hij zet zijn tegenstanders op het verkeerde been. Dat lijkt me een goed begin bij voetbal. Hij is strijdbaar en vrijgevochten, komt in de verhalen vaak als winnaar uit de bus. Ook wordt hij gekenschetst als een 'papenvreter' en laten Brazilianen nou voor het merendeel Papen zijn.

Conclusie

Het is lastig een winaar aan te wijzen. Innovatie ondersteund door een pact met de duivel tegen een vrijgevochten papenvreter die je op het verkeerde been zet. Verdwaalt de grappenmaker in de Diepe Wildernis? Ik denk toch dat de Belgen winnen. Een pact met de duivel kan uitendelijk geen stand houden, niet tegen een papenvreter met humor. België wint.

Uruguay - Frankrijk in Boeken

Het WK 2018 maar dan in boeken.
Ik heb het net bedacht. En de eerste wedstrijd is meteen al lastig want ik ken geen boeken over of schrijvers uit Uruguay. En dat terwijl het boek van goede huize zal moeten komen. Het Uruguyaanse boek moet het namelijk opnemen tegen een boek over de onoverwinnelijken:

Frankrijk: La Zizanie

Voor Frankrijk speelt La Zizanie van Astérix en Obélix. Ik kies het verhaal uit de talloze mogelijkheden die Steinz me biedt, met twee redenen:

1. Natuurlijk, omdat de schrijver onze Galliërs onoverwinnelijk placht te noemen.
2. Gewoon, omdat Zizanie een beetje klinkt als Zinedine Zidane.

Ik moet bekennen dat ik het verhaal niet ken. Maar dat is -voor dit doel- een lacune waarin internet kan voorzien. De eerste indruk die ik krijg is, dat het verhaal misschien niet zo bruikbaar is. 'Roddel en het zaaien van tweedracht' is het thema (volgens Wikipedia). Ik heb van de klok gehoord dat dat wel eens de reden kan zijn voor de vroege uitschakeling van Duitsland. Maar goed, die zijn niet Frans en liggen er dus al uit. 

Gelukkig is er één probaat middel tegen het zaaien van tweedracht: teamgeest. Onontbeerlijk in het voetbal. De Fransen hebben dat. (Klik hier voor een artikel in het Engels waarin dat uiteengezet wordt). En dat maakt dat de kans erg groot is, dat de Fransen deze wedstrijd zullen winnen.

Uruguay: ??? Mario Benedetti

Blijft over de vraag welk boek we in kunnen zetten voor Uruguay. Iemand suggesties?

Edit 6 juli op het nippertje voor de wedstrijd: 

Ik kreeg als suggestie Het Uitstel van Mario Benedetti. Ik ken het boek niet, maar de beschrijvingen die ik op internet vind, zijn intrigerend. Helaas voor dit blog niet echt iets om tegenover de Galliërs te zetten. Gelukkig is Benedetti een schrijver die, op basis van maar liefst twee artikelen (in de Volkskrant en op Wikipedia), op mij overkomt als strijdbaar, non-conformistisch en met leiderskwaliteiten. Dat zijn eigenschappen waarmee je kunt winnen, ook al ben je de underdog. Komt nog eens bovenop dat hij veel prijzen gewonnen heeft.

Conclusie

Frankrijk gaat deze wedstrijd winnen is mijn voorspelling als ik naar de boeken kijk. De onoverwinnelijken met sterke teamgeest winnen het van de strijdbaren. Maar ik ben er niet 100% zeker van. Vlak nooit de strijdbare non-conformist uit, die zou je kunnen verrassen. Dat betekent dat het zomaar een mooie wedstrijd zou kunnen worden. Hoe dan ook, heb ik er een schrijver bij op mijn interesse-lijstje.

Want de avond van Anna Enquist

Een boek dat lekker wegleest. Niet dat het onderwerp vrolijk is. Het gaat over hoe verschillend mensen omgaan met een trauma. En dat mensen daardoor uit elkaar kunnen drijven. Dat is een triest maar interessant gegeven.

Wat voor mij niet zo goed werkte, is dat wat er gebeurd is, dat wat het trauma veroorzaakt heeft, maar mondjesmaat beschreven wordt. Door het hele boek heen, krijg je puzzelstukjes aangereikt en pas tegen het einde werd het voor mij duidelijk wat er precies gebeurd was. Ik wilde dat toch wel heel graag weten en was steeds op zoek naar aanwijzingen. Daardoor miste ik wat van de diepte in 'het onderzoek' naar de verandering in de onderlinge relaties.

Dat onderzoek naar de veranderingen is er wel, net als de worsteling, de zoektocht naar een nieuwe invulling van die relaties. Hoewel zaken bombastisch worden weergegeven in het boek, moest ik het daarvoor herlezen. Of misschien wel daarom. Het is een beetje zoeken tussen het geweld (niet letterlijk) en, daar heb je een punt waar ik gevoelig voor ben: de toevalligheden. Aan het begin van het boek is het contact is verbroken, ook tussen Carolien en Jochem. Ze zijn nog getrouwd en spreken elkaar nog, maar van echt contact is geen sprake. De anderen zien ze helemaal niet.
Terwijl Carolien en Jochem verder uit elkaar drijven, ontstaan er met de anderen weer contacten. Min of meer toevallig, of opgezocht (door de ander). Dat gaat niet vlekkeloos. Ik had er graag meer, op bedachtzamere wijze van meegekregen. Of dat ligt aan mijn nieuwsgierigheid of aan de roman, weet ik niet.

Het einde komt nogal onverwacht, is positiever dan de hele opbouw. Het kan ook een moment-opname zijn. Als ze allevier gedwongen bij elkaar zijn, gaan ze samen uit eten. Er wordt goed gedronken en geconcludeerd dat het goed is. Het is natuurlijk maar de vraag hoe dat de volgende dag voelt en in zijn werk gaat. Dus waar ik eerst dacht dat het einde wat te makkelijk en te goed is, is het dat misschien helemaal niet.

Wat voor mij erg leuk was, is dat gedeeltes van de roman in China spelen. Ik ben net terug van een vakantie daar en dan is het leuk om het terug te zien als decor en metafoor (voor ver weg, anders, vluchten, de zoektocht naar het verbinden).

Muziek is, zoals in meer boeken van Enquist ook een thema. Ik vind het heerlijk hoe ze dat doet.

Ik heb achteraf begrepen dat het een vervolg is op 'Kwartet', een eerdere roman van Enquist. Hoewel gezegd wordt dat 'Want de avond' goed zelfstandig te lezen is, was het voor mij wellicht toch beter geweest als ik die gelezen had.

Hoe dan ook een boek dat het waard is om te lezen. Je hebt wat toevalligheden te slikken. En ik was nogal afgeleid door de 'wat is er nou precies gebeurd'-vraag, maar dat geeft ook aan dat het iets spannends heeft (als je Kwartet niet gelezen hebt).