Een zwanger gebouw

 "Een reusachtige, lage, donkere schuur van een gebouw, zwanger van somberheid, met het elan en de speelsheid van een abattoir, ... "

Over het ontwerp van Matthew Digby Wyatt, Owen Jones, Charles Wild en Isambard Kingdom Brunel voor de wereldtentoonstelling in London. Het ontwerp heeft het niet gehaald. (Dat van Paxton wel, het Chrystal Palace.)

Ik vind het nogal wat: zwanger van somberheid. Ik vind het eigenlijk niets.

In: Een huis vol van Bill Bryson, oktober 2010
(pagina 8 in mijn 5e druk van de Nederlandse versie)

De heilige schrijver

 "... wie hier niet kan schrijven hoeft het nergens te proberen. De heilige zelf is betrapt op dat geheimzinnigste van alle momenten, dat van de inspiratie. Hij houdt zijn pen in de lucht, het licht stroomt naar binnen, hij hoort hoe de woorden zich vormen en weet al bijna hoe hij ze op zal schrijven, een seconde later, als Carpaccio weg is, doopt hij zijn pen in de inkt van de inktvis en schrijft de zin die nu in alle bibliotheken van de wereld in een van zijn boeken bewaard is."

Uit: Venetië - De leeuw, de stad en het water van Cees Nooteboom (2018)
(pagina 31)