De laatste liefde van mijn moeder van Dimitri Verhulst

Fijn boek. En een open einde op een manier waar ik wel van houd: over het vervolg was al aangekondigd dat het niet meer lang zal duren en dat de precieze gang van zaken er ook niet toe doet.
Dit is wat cryptisch, maar voor degenen die het boek nog willen lezen, laat ik het hier even bij. "De laatste liefde van mijn moeder" is een heel vermakelijk boek. Een paar flauwe grappen te veel voor mij (ondanks de truc van het benoemen dat het flauwe grappen zijn), een paar te flauwe wendinkjes, maar daar lees je makkelijk overheen en het hele boek leest lekker weg en raakt voldoende diepte. Een paar anachronismen nog wel, denk ik tenminste, maar dat mag de pret niet drukken, sterker nog: waren weer goed voor wat denkwerk. (En nadenken is toch het leukste wat er is, aldus mijn oude natuurkundeleraar.)

De taal is duidelijk Vlaams.

Problematiek van samengesteld gezin in de tijd dat dat nog ongebruikelijk was, alcoholmisbruik in eenvoudig Vlaams milieu.

Vlaamse woorden:

Zerp = Scherp, zuur.

Steinz - Gids voor de wereldliteratuur van Jet en Pieter Steinz

Weet je heel goed welke boeken je nog wil lezen? Laat dit boek dan dicht! Ik heb zojuist na alleen maar doorbladeren al weer boeken aan mijn leeslijst toegevoegd en die was al zo lang. Dat is geen klacht, dat is heerlijk.

De vrouw die ik nooit was van Majgull Axelsson

Zeer intrigerend boek met als leitmotiv (?) de vraag: Hoe was mijn leven gelopen als ik toen een andere keuze had gemaakt? Knap in elkaar gezet met verschillende versies van de naam van de hoofdpersoon. Het minieme onderscheid en het combineren van de namen maakt het verwarrend. Eerst vond ik dat vooral irritant, maar het draagt bij aan de beleving.

Beide versies zijn inleefbaar. Hoewel ik niet zo goed begrijp dat Mary Sverker niet verlaat. Ik snap dat het moeilijk is om een invalide te verlaten, maar Sverker zelf lijkt het niet op prijs te stellen. Zou ik zelf de derde lijn kunnen schrijven? Ook daar zijn varianten op te bedenken: 3a waarin Mary Sverker verlaat en journalist blijft, maar interessanter is 3b waarin ze hem verlaat en minister wordt en hun verhaal, inclusief het verhaal van 'het grijze ding' publicitair inzet voor haar politieke doelen.

Daarnaast voor mij leuk aan het verhaal:
Het ontstaan van de vriendengroep in een politiek-bestuurlijke omgeving.
De hoofdpersoon die minister wordt onder een minister-president die machtspelletjes speelt.

"Het was erg koud. Misschien zou mijn adem bevriezen, dacht ik, misschien zou die in de lucht blijven hangen als een dotje gesponnen suiker." Dat "dotje" maakt het heel schattig, maar de hele situatie is niet schattig.