Het blijkt al snel over de baasjes van Jezus te gaan (hond zonder naam, zou dat naar Jahweh verwijzen of ga ik nu te ver?). Het zijn cokesnuivende mensen met een weinig verheffend leven, waar zij nog wel aan wil ontsnappen. Hoewel we ook wel een sombere cynische kijk van haar op het leven zien: " Er bestaat geen elders waar het beter is" Met Jezus loopt het niet goed af, of misschien eigenlijk wel. Hij kiest er zelf voor en heeft zijn afscheidsbrief per slot van rekening al geschreven in het eerste verhaal.
Een paar losse opmerkingen:
'Samen kijken ze naar de voeten. In rust zijn ze haast volledig gestrekt' die herken ik van Nathalia.
"'Jij hebt de langste kuiten die ik ooit heb gezien', zegt hij. (...) 'Mijn zwarte hyena.' Hij richt zich weer naar het scherm.
'Hyena?' vraagt ze. Steve is dertien jaar ouder dan zij, maar minder verstandig. Hij bedoelt gazelle.
'Of hoe heet dat?' zegt hij. 'Okapi?'
Grappig toch? En het doet me ook aan dit fragment van Bertus Aafjes denken. Er zitten wel meer leuke stukjes in.
'Ze heeft nooit hoogte van deze Schnauzer kunnen krijgen.' Er zijn wel meer mensen die daar moeite mee hebben. :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten