Zwarte Piet was jouw held. Zwarte Piet was grappig,
stoer, rebels, lief, dacht out-of-the-box (ook al kende je die term toen nog niet),
en kon gave kunstjes. Je keek een beetje tegen hem op, wilde ook wel Zwarte
Piet worden. Die roe, dat was alleen maar een raar overblijfsel van vroeger,
daar maakte papa grapjes over, maar jij en Zwarte Piet wisten wel beter. Je
kreeg een knipoog en nog een overstromend handje pepernoten.
Nooit-ooit associeerde je Zwarte Piet met mensen uit het
dagelijks leven, dus ook niet met zwarte of bruine mensen.
Nooit-ooit had je het gevoel dat Zwarte Piet geen keuze
had, dat hij eigenlijk niet wilde doen wat hij deed, dat hij gedwongen werd.
Later realiseerde je je wat een mooie traditie het is.
Alles en iedereen doet mee. In één weekend 300 openlucht-voorstellingen gebaseerd
op hetzelfde stuk, en overal immense menigtes enthousiast publiek. En nog
steeds wilde je wel Zwarte Piet zijn, likje schmink, pruik, pakkie en dan maar
grappen uithalen. Tranen over je wangen van het lachen en ontroering, strepen
in de schmink.
Nog later zeiden ze ineens dat Zwarte Piet racistisch
zou zijn. Het was niet zo ineens, maar je had het gewoon niet eerder gehoord.
Het doet pijn. Want jouw held zou racistisch zijn. En daarmee voel je je
aangesproken. Met racisme wil je helemaal niks te maken hebben. En het voelt alsof juist dát
jou en je vroegere schattige jou nu verweten wordt.
Wees gerust. Je bent niet racistisch. Wees gerust. De
mooie traditie wordt niet van je afgepakt.
Het zwarte is namelijk niet de essentie van de Pieten.
Dat zou je kunnen gebruiken om de discussie aan te gaan, maar je kunt het beter
gebruiken om voor jezelf de angel, het
pijnlijke eruit te halen.
Je bent niet racistisch. Je verheerlijkt slavernij niet. Je
bent geen slecht mens. Dat je niet alle implicaties overzien had, maakt je niet slecht. Je wilde niet
kwetsen en dat wil je nog steeds niet. Daarom is het goed om er eens bij stil
te staan.
Pieten zijn geen slaven en dat kunnen we best laten zien.
Daar zijn we met z’n allen creatief genoeg voor. Natuurlijk mag je neefje je
niet herkennen als jij Piet speelt, maar net als de dokters, zijn de schminkers
zo knap tegenwoordig. Die kunnen daar vast iets op verzinnen. Goede pruik
erbij, mooi pak, en klaar. De verhouding Sinterklaas-Piet? Die is, zolang ik me
kan herinneren, al goed. Misschien was het ooit anders, misschien niet. Laten
we nu laten zien hoe het nu zit.
Liefs Corine,
Pietenliefhebber
Geen opmerkingen:
Een reactie posten