Ik denk dat de jongens hooguit zestien zijn. Dat denk ik
waarschijnlijk fout want ze hadden het over collegegeld. Even maar trouwens,
verder hebben ze het vooral over voetbal: idioot hoge transferbedragen, de opstelling
van het Nederlands elftal, dat soort dingen. We denderen het station binnen en
de machinist bekent dat we tien minuten te laat zijn. “Potverdomme, m’n vrouw
is zwanger,” roept één van de jongens. Hij kijkt er guitig bij (en lijkt zo
echt niet ouder dan zestien). Z’n vrienden lachen. Ik kan niet te lang aan die
guitige blik blijven hangen en kijk langs hem heen naar buiten waar de wachtende
mensen op het perron eerst snel voorbij schieten, maar steeds langzamer –als in
een filmshot dat dramatisch vertraagt- in beeld verschijnen. Tussen hen een
meisje dat ook wel ouder dan zestien zal zijn, haar betraande ogen kijken bang
de trein in. Ik draai mijn hoofd de trein weer in. Dat gaat onvermijdelijk
langs de zoëven nog guitige blik. Die blik weerspiegelt nu de angst van zijn
vriendinnetje op het perron. Ze zal toch niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten