vrijdag 2 oktober 2015

De matroos zonder lippen - Cees Nooteboom

Een kort verhaal. Voor mij geen lekkere Nooteboom. Ik mis -denk ik- dat je wordt meegenomen in het leven, in de ziel van een ietwat rare hoofdpersoon. Voor mij moet dit verhaal het van het verhaal hebben, want een andere laag mis ik.
Er zijn twee verhalen, er wordt een verhaal verteld in een verhaal. Het tweede verhaal is nogal cliché, al gruwde ik wel even toen verteld werd hoe de matroos zijn lippen verloor: jonge matroos versiert - opgehitst door collega's- zijn eerste meisje en doet haar allerlei beloftes, hij krijgt de smaak te pakken en versiert elke avond een meisje, dan ziet hij zijn eerste meisje terug, ze lijkt blij hem te zien maar ...
Het eerste verhaal vind ik niet veel spannender. Een passagier op een vrachtschip op zoek naar romantiek, dwz echte zeemansverhalen. Het enige verhaal dat hij krijgt is dit verhaal, weinig romantiek dus.

Maar er moet toch een reden zijn dat Zwagerman dit verhaal heeft opgenomen in zijn overzicht van de Nederlandse literatuur in korte verhalen.

Even gegoogeld: het is blijkbaar een verhaal uit een bundel die Nooteboom schreef over een reis die hij zelf maakte (De verliefde gevangene, 1958). Zijn reisverhalen raken mij altijd minder, maar omdat hij zelf zo'n spannende reis maakte, ben ik nu toch wel weer benieuwd. Dat is een beetje tegen beter weten in. Ik vind eigenlijk alleen de boeken van schrijvers leuk, niet hoe ze in werkelijkheid zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten