Wat is het toch fijn om dit soort verhalen van Maarten 't Hart te lezen. Het is lekker geschreven. Het gaat over liefde die nooit tot een liefdesrelatie leidt, maar hoewel zeker jammer, heel erg lijkt het niet te zijn. Er is geen ruzie, er is geen expliciete afwijzing. Ze zijn gewoon allebei bezet en het behoort niet tot de mogelijkheden. De keren dat ze elkaar zien, zijn periodes van weken en that's it.
't Hart heeft het verder over Bach, Kierkegaard, de wereld van de biologen en meer specifiek de ethologen, beschrijft vogels en planten, citeert de bijbel, geeft zijn mening over het geloof en darwinisme. Over het geloof: hij legt nadruk op de individualiteit in de teksten (De heer is
mijn herder en niet onze herder.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten