PENOBSCOT - een inheemse bevolkingsgroep aan de kust van het huidige Canada en het noordoosten van de Verenigde Staten
Grijs, in elke vorm van herinnering,
de zeilboot, de driftige zeiler,
het admiraalshuis, kleur van vanille,
tomaten die moeten worden ingemaakt,
mint julep, leven in een nooit
van fragmenten.
Storm, de buurman een dichter, in Avontuur Amerika schrijft CN: 'en langs een leg en verlaten strand van de Penobscot (rivier, CR) loop ik met de dichter Philip Booth, een zwijgzame en verlegen man die uit Maine komt en mooie, maar moeilijk te vertalen zeegedichten heeft geschreven. Hij is treurig, omdat hij zijn boot, een kleine Hollandse schoener, heeft moeten verkopen'
zeeman zonder zee maar met nautische rijmen,
oud land met Franse namen, de bomen gebogen Frans vanwege Canada
in noordelijk weten, herinnering, indianen, inheemse bevolkingsgroep in het noorden
pelsjagers, woorden geborgen
uit antieke bordelen.
Oud zijn is dodelijk. Nu opnieuw:
de herfst die aan sneeuw voorafgaat, winters zijn daar koud en met veel sneeuw
het schilderij zonder kleuren,
het gedicht zonder rijm, dat gouden ei
dat in de gans verdwijnt zonder spoor
na te laten,
aria van ijs en van hagel,
uitspansel van uiterste kou,
verhalen bedacht en verworpen,
waarin de zeiler verdrinkt
in een herinnerde winter
en bestaat als gedicht,
maar de laatste gedachte is aan de
gene, de vrouw die verdween
en om wie alles ging, zeiler, baai
en dichter. De lucht om dat alles
is het hoogste verzinsel, een leven
dat bestaat nu het nooit meer
bestaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten