vrijdag 18 april 2014

De ziener van Simon Vestdijk

Intrigerend. Hoewel Le Roy een vreemde vogel is en dingen doet waardoor hij niet sympathiek overkomt, leef je toch een beetje met hem mee.


Later leef je meer met Dick mee. Waarom gaat hij naar juffrouw Rappange toe? Hij lijkt het zelf lang ook niet te weten. En pas als hij het aan zijn moeder vertelt, komt hij erachter. Of misschien was het daarvoor wel niet zo. Hij vertelt het aan zijn moeder om er vanaf te zijn, hij verzint het min of meer. Het blijkt daardoor waar te worden. Juffrouw Rappange doet het eerst dan ook af als onzin, maar het maakt hem niet uit of hij misschien verliefd is op de situatie of omdat hij het nou eenmaal een keer gezegd heeft.
Vervolgens blijkt Le Roy ook een grote rol gespeeld te hebben, én blijkt hij, in ieder geval in dit geval, meer een ziener te zijn dan een voyeur. Een erg betrokken ziener, die er alles aan doet om zijn gedachten werkelijkheid te laten worden, niet ten koste van anderen, maar de hoofdrolspelers zouden juist gelukkig worden.
Op een gegeven moment vergelijkt Le Roy zichzelf met God. En niet expliciet, zou je ook de vergelijking met een schrijver kunnen maken. Hij bedenkt immers wat er met de personages moet gebeuren en laat dat vervolgens ook gebeuren.
Le Roy woont nog bij zijn moeder, die weduwe is, en zijn zus. Erg veel lijken ze niet om elkaar te geven. Le Roy is vooral bezig met de schijn ophouden tegenover die twee.

Het lijkt ook een soort aanklacht tegen de bekrompen maatschappij. De hele affaire begint pas echt als er geroddeld wordt en mn juffouw Rappange zich ertegen wil verzetten. Dick gedraagt zich in tegenstelling tot zijn broer Rick met wie hij vaak over een kam geschoren wordt als een heer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten