Gaandeweg kreeg ik wel steeds meer het gevoel dat ik de resultaten van dossiervorming/onderzoek gegoten in een verhaal aan het lezen was. Komt misschien ook wel doordat ik halverwege naar een interview met de schrijfster ben gaan kijken (Boek & bal Schiedam). Ik vind eigenlijk dat je niet met een schrijver moet praten. Hij schrijft niet voor niets een boek. Ik houd ook niet van flapteksten. Die hielp hier trouwens ook niet.
Ik heb me dus vanaf halverwege het boek afgevraagd of Edison werkelijk zo'n eikel was. Dat de tweede vrouw van Edison werd opgevoerd als verteller, verbaasde me na het lezen van het eerste stuk (perspectief verdwenen vader/uitvinder) en de flaptekst en het interview. Het duurde even voor ik me realiseerde dat ze een belangrijke rol in het boek speelt.
Ook het perspectief in het eerste deel verbaasde me. Daarmee wordt een groot deel van het mysterie weggenomen. Het gaat misschien niet om het mysterie, maar dat had wel bij kunnen dragen aan het boek in mijn ogen.
Jammer ook dat er geesten opgevoerd worden. Past wel weer in de tijdgeest (haha) van het verhaal als ik het boek moet geloven. Geesten zijn aan mij niet snel besteed.
Maar ja, het leest heerlijk en voldoende om over na te denken, én als bonus leuke reclame-achtige teksten over (onzin-)uitvindingen. Als optimistische techneut vind ik de tekstjes waarin niet verwezenlijkte uitvindingen op de hak worden genomen leuker dan die waarin wel verwezenlijkte op de hak worden genomen. En ik vraag me af wanneer we geur'televisie' krijgen : )
"En dan valt zijn mond open bij de onderkaak en neemt hij een aanloop tot een schreeuw. Ik vlieg op hem af. Hij kermt in mijn omhelzing, tegen de klippen op."
"...In de laatse versie is een geavanceerd geurkompas ingebouwd, waarmee spoorzoeken wel heel eenvoudig wordt. Uw echtgenoot aan de wandel? Zijn sok brengt hem terug! ..."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten