Maanlicht van Hella S. Haasse

Ik kan genieten van de taal van Haasse. Maar ik houd minder van het mysterieuze, bovenwerkelijke van deze verhalen. Ik heb dan ook alleen de eerste twee verhalen gelezen. Ook het spannende, agressieve, bijvoorbeeld van de hazewindhond in het huis in Amsterdam (titelverhaal) spreekt mij niet aan.
Dit is voor mij een boek wat ik uit de kast kan pakken om er zomaar wat zinnen in te lezen. Lekker eigenlijk, ik heb niet de neiging het verhaal uit te lezen, want daar kan ik toch niet zo veel mee, maar kan gewoon genieten van de zinnen.