vrijdag 25 januari 2013

De hormoonfabriek van Saskia Goldschmidt



Vaak krijg ik het gevoel: verbitterde oude man die terugkijkt op zijn leven, blabla, jaja. Maar ik ben blijkbaar toch nieuwsgierig genoeg naar het verhaal en lees door. Het blijft oog-openend om te zien dat mensen die iets doen wat ik helemaal niet kan begrijpen, wat niet in mijn set normen en waarden past, dat doen met een passie of gevoel of overtuiging die ik wel begrijp. Als Motke zijn broer Aron naar de arts stuurt, en later om een hogere dosis vraagt, doet hij dat ook uit liefde voor zijn broer. Dat hij dit doet en niet anders handelt om zijn broer te helpen daar zitten ongetwijfeld die dingen achter die ik niet begrijp, maar de liefde is duidelijk een beweegreden en dat herken ik. En dat kan dus bestaan naast het feit dat hij diezelfde broer moeiteloos offert voor het bedrijf. De passie voor zijn bedrijf en drang om het groter te maken en te beschermen vind ik ook nog bewonderenswaardig. Het zijn alleen de keuzes die hij op basis daarvan maakt en de excuses die hij daarin vindt voor zijn gedrag die ik verwerpelijk vind.

En niet elke keuze die in het boek aan de kaak wordt gesteld, vind ik zo verwerpelijk. Dat hij naar Engeland vlucht met zijn gezin, daarmee mensen achterlatend, begrijp ik. Vind ik misschien zelfs wel het beste wat hij had kunnen doen. Dat hij vervolgens misschien meer had kunnen doen of ten minste dat proberen om achterblijvers te helpen is een punt.

Mooi vind ik dat Rivka na die ene goede nacht zich realiseert dat er (nog) niets veranderd is. Ze is gewoon blij dat de Motke van op wie ze verliefd werd nog ergens binnenin zit.

Klein inzichtje ook nav de dokter van Aron. Hij is blijkbaar maar al te opgelucht dat hij van Motke niets aan Levine mag vertellen en accepteert het verbod. Zo makkelijk kun je je dus als mens verschuilen.

Het boek wemelt van de cliche's, maar ja het gaat dan ook over het echte leven.

Wat ik ook wel boeiend vind is dat het speelt in de setting van de oorlog (en de jaren eromheen) maar dat het niet over de oorlog gaat.

En dan weer een toevalligheidje te veel naar mijn smaak:
Een verkrachtende en losbandig levende industrieel pikt tijdens een zakenreis een jong meisje op. Ondanks haar verzoek en zijn belofte om haar niet zwanger te maken, komt hij in haar klaar. Vervolgens sluipt hij de hotelkamer uit. Later komen we erachter dat het meisje zijn dochter was, het resultaat van een van zijn verkrachtingen, en dat hij die nacht ook zijn dochter zwanger heeft gemaakt.
Enige pluspunt voor het boek is dat er geen drama van gemaakt wordt. De hoofdpersonen zelf komen er niet achter. Het wordt bijna terloops gemeld.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten